Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011

«Με την αγάπη αιχμαλωτίζεις την ευτυχία»

Είναι φορές που η ζωή μας επιφυλάσσει εκπλήξεις και συναπαντήματα που μπορεί να αλλάξουν όλη την πορεία μας. Ποιος δεν θα σάστιζε μπροστά σε μια λάμψη που μας λειαίνει τις γωνίες της ψυχής και της συμπεριφοράς μας; Μια λάμψη φωτός είναι ένας απλός άνθρωπος που μπόλιασε η δύναμη του Θεού μέσα του τη γνώση, την πληροφορία, την ανεκτικότητα, την αγάπη…Φτωχές οι λέξεις για να περιγράψουν τον πλούτο και τη δύναμή του. Το χαμόγελό του φωτεινός σηματοδότης για τους καθημερινούς συναισθηματικούς μας μαιανδρισμούς. Η αγάπη του μελωμένη ιαχή στην οδό της αυτογνωσίας και της ίασης της ψυχής και του σώματος. Σαν παλίρροια με ανύψωσε σε ουράνια αγγίγματα, με έκανε να ακουμπώ την γαλήνια πλευρά του εαυτού μου, να κατανοήσω τι σημαίνει αγάπη, να απαλλαγώ από τις σκέψεις – εμμονές του τύπου μου και να αποκτήσω μεγαλύτερη ισορροπία με το «εγώ μου». Η κουβέντα μαζί του χειμαρρώδης και μεστή. Σε θέλγει και σε παρασύρει σε ανεξερεύνητα μέρη της ψυχής. Σε ελεύθερο καλπασμό αφήνομαι χωρίς φαρέτρες και σάρισες να απολαύσω τα ποδοκροτητά των ήχων του και τα γλυπτά αγκωνάρια του δικού μου εαυτού. Ο άνθρωπος που στέκεται δίπλα μου, αίνιγμα ή όχι για όλους μας, ξαστεριά στο απροσδόκητο, στο ανήμπορο να εξηγηθεί, κυλά και χωρά την ‘αλήθεια του’ στην απεραντοσύνη του απείρου, του φωτεινού..


Δήμητρα Σέττα