Πάνω από το 90% των οικογενειών στην Ελλάδα έχουν σχεδόν καθημερινή επαφή με τους παππούδες και τις γιαγιάδες και περίπου 60% διαμένουν στο ίδιο κτίριο. Τα ποσοστά αυτά είναι επίσης υψηλά σε άλλες μεσογειακές χώρες, ενώ σε χώρες όπως π.χ. η Δανία και η Γερμανία η καθημερινή επαφή κυμαίνεται γύρω στο 40% - 50% και μόνο 5% με 10% (συ)ζούν στο ίδιο κτίριο με τους γονείς τους.
Οι παππούδες και οι γιαγιάδες λοιπόν αναλαμβάνουν ένα σημαντικό κομμάτι της ανατροφής των παιδιών στην Ελλάδα.
"Δεν μεγαλώναμε έτσι τα παιδιά στην εποχή μας" ..."Μια χαρά δεν σε μεγάλωσα εσένα;" Πώς το ντύνεις έτσι το παιδί... θα κρυώσει;" "Αφού το ζήτησε να μην του το πάρω; "
Αναμφισβήτητα, οι γονείς σας αγαπούν τα παιδιά σας. Το πρόβλημα είναι όταν η αγάπη είναι παραπάνω από υπερβολική!
Οριοθέτηση (γνωστοποίηση) των ρόλων των μελών της οικογένειας.
Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να δίνεται μια σαφής αρμοδιότητα και ένας σαφής ρόλος στους γονείς σας. Μια τέτοια πρωτοβουλία θα αποτρέψει συγκρούσεις στην περίπτωση που οι παππούδες παρέμβουν στην αγωγή των εγγονιών τους και κατά επέκταση και στη δική σας τη ζωή.Πως μπορείτε όμως να κάνετε μία τέτοια συζήτηση χωρίς να καταλήξετε σε παρεξηγήσεις και καυγά;
- Ρίξτε μια ματιά στα κίνητρα σας. Μπορεί να είστε υπερβολικά επικριτικοί με τους γονείς σας. Κάποιες φορές μπορεί να μάθετε και εσείς χρήσιμα πράγματα από μια διαφορετική προσέγγιση. Άλλωστε, οι αφοσιωμένοι παππούδες και γιαγιάδες εμπλουτίζουν την ζωή του παιδιού.
- Είναι καλό να τους αναφέρετε τα όρια που εσείς σαν γονείς έχετε θέσει για τα παιδιά σας. Τα "πρέπει" και τα "δεν πρέπει", έτσι ώστε εαν μένουν μόνοι με τα παιδιά να προσπαθούν να εφαρμόζουν τους δικούς σας κανόνες (π.χ. τροφές που έχετε αποκλείσει απο τη διατροφή τους, ποια τηλεοπτικά προγράμματα τους επιτρέπετε να βλέπουν...).
- Συνειδειτοποιήστε ότι δεν θέλετε να αλλάξετε την νοοτροπία των γονιών σας όπως δεν θα θέλατε να αλλάξουν και εκείνοι την δική σας.
- Αυτό που σας ενοχλεί είναι μια συγκεκριμένη συμπεριφορά απέναντί στα παιδιά σας και όχι ο παππούς ή η γιαγιά σαν "χαρακτήρας".
- Σκεφτείτε λοιπόν ποιο πρόβλημα έχετε (συγκεκριμένα) και μην αμφισβητείτε τους γονείς σας για άλλα πράγματα.
- Περιγράψτε μόνο την (συγκεκριμένη) συμπεριφορά (πότε και πώς) και τα προβλήματα που αυτή δημιουργεί. Όσο πιο συγκεκριμένοι είστε με την περίσταση τόσο ποιο προσεχτικά θα σας ακούσουν.
- Μην ανοίγετε συζητήσεις για την δική σας παιδική ηλικία. Όταν αναπτύσσετε τις θεωρίες σας περί σωστής διαπαιδαγώγησης, προσπαθήστε να αποφύγετε υπαινιγμούς ή κριτική στη δική σας ανατροφή από τους γονείς σας.
- Αν νιώθετε ότι μέσω της συμπεριφοράς τους αμφισβητούν την δική σας γνώμη, ή τον τρόπο ζωής σας, είναι σημαντικό να τους το πείτε. Να είστε όμως σίγουρος/σίγουρη ότι το κίνητρό τους είναι υπερβολική αγάπη για τα εγγόνια τους ... και συνήθως δεν έχει να κάνει με εσάς. Όταν μεγάλωναν εσάς ενδεχομένως οι ευθύνες να μην τους άφηναν να σας χαρούν τόσο όσο θα ήθελαν. Στην περίπτωση των εγγονιών όμως, οι ευθύνες ανήκουν αλλού (σε εσάς) και έτσι έχουν ένα πρόσφορο έδαφος για να ικανοποιούν κάθε επιθυμία των παιδιών σας.
Οι ηλικιωμένοι θα πρέπει να αξιοποιούνται , να μετέχουν ενεργά στη ζωή της οικογένειας σας ώστε η νέα γένια να μην χάσει τα οφέλη , τις εμπειρίες , την στοργή και την σοφία που εκπορεύεται μέσα από μια τέτοια σχέση.
Τα παιδιά σας θέλουν και δικαιούνται μια σχέση με τους παππούδες και τις γιαγιάδες τους. Έχετε πίστη ότι τα παιδιά μπορούν να τα βγάλουν με πολλά πέρα χωρίς τις δική σας μόνιμη προστασία. Στην πραγματικότητα, ίσως αντέχουν περισσότερα , παραβλέπουν περισσότερα και συγχωρούν περισσότερα από σας.
Αν ωστόσο οι διαφορές απόψεων είναι αγεφύρωτες και δεν γίνονται σεβαστές οι απόψεις σας και τα όρια τα οποία συμφωνήσατε περιορίστε τις επισκέψεις σας.
