Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου 2011

Μπουρκίνα Φάσο


Η Μπουρκίνα Φάσο είναι χώρα της Δυτικής
Αφρικής. Δεν έχει πρόσβαση στη θάλασσα και περιβάλλεται από έξι χώρες: το Μάλι στο βορρά, το Νίγηρα στα ανατολικά, το Μπενίν στα νοτιοανατολικά, το Τόγκο και τη Γκάνα στα νότια και την Ακτή Ελεφαντοστού στα νοτιοδυτικά.
Η χώρα ήταν γνωστή ως
Άνω Βόλτα. Στις 5 Αυγούστου 1984 ο πρόεδρος Τόμας Σανκαρά (Thomas Sankara) άλλαξε το όνομα έτσι ώστε να σημαίνει «χώρα των εντίμων ανθρώπων» στις δύο μεγαλύτερες ιθαγενείς γλώσσες την Μοσσί (Mossi) και την Ντιούλα (Dioula). Ανεξαρτητοποιήθηκε από τη Γαλλία το 1960. Η κυβερνητική αστάθεια τις δεκαετίες 70 και 80 ακολουθήθηκε από πολυκομματικές εκλογές στις αρχές της δεκαετίας του 90. Χιλιάδες αγρότες της χώρας μεταναστεύουν κάθε χρόνο προς τα νότια στην Ακτή Ελεφαντοστού και τη Γκάνα. Η πρωτεύουσα Ουαγκαντουγκού είναι γνωστή από τους ντόπιους και ως "Ουάγκα"(Ouaga).
Κλίμα
Η Μπουρκίνα Φάσο έχει κυρίως τροπικό κλίμα με δύο ξεχωριστές εποχές:την βροχερή περίοδο με 600 ως 900 μμ βροχόπτωσης, και την ξηρή περίοδο. Η βροχερή περίοδος διαρκεί περίπου 4 μήνες, από Μάιο/Ιούνιο ως Σεπτέμβριο και είναι πιο σύντομη στα βόρεια της χώρας.
Ιστορία
Προϊστορία
Όπως όλη η δυτική Αφρική, η Μπουρκίνα Φάσο κατοικήθηκε νωρίς, κυρίως από κυνηγούς - τροφοσυλλέκτες στο βορειοδυτικό της τμήμα (12000 με 5000 π.Χ.). Το
1973 ανακαλύφθηκαν τα εργαλεία τους (ξυστήρια,κοπίδια και κεφαλές βελών). Η χρήση του σιδήρου, της κεραμικής και των λίθων ήρθε γύρω στα 1500 με 1000 π.Χ., μαζί με πνευματικές αναζητήσεις, όπως καταδεικνύεται από ερείπια τάφων που ανακαλύφθηκαν.
Κατά τη διάρκεια των 15ου και 16ου αιώνα η Μπουρκίνα Φάσο υπήρξε σημαντικό οικονομικό κέντρο της
Αυτοκρατορίας Σονγκάι (Songhai).
Αποικιοκρατία και ανεξαρτησία
Το 1896 το βασίλειο των Μόσσι ηττήθηκε από τις Γαλλικές δυνάμεις και η χώρα έγινε γαλλικό
προτεκτοράτο. Το 1898 το μεγαλύτερο μέρος της χώρας είχε κατακτηθεί. Το 1904 η περιοχή της Μπουρκίνα Φάσο ενσωματώθηκε στη Γαλλική Δυτική Αφρική. Η χώρα κατέκτησε την ανεξαρτησία της το 1960. Το 1966 έγινε το πρώτο στρατιωτικό πραξικόπημα στη χώρα. Η τάξη αποκαταστάθηκε το 1978. Ακολούθησαν άλλα δύο πραξικοπήματα,το τελευταίο από τον Τομάς Σανκαρά (Thomas Sankara). Ο σημερινός πρόεδρος Μπλεζ Κομπαορέ (Blaise Compaoré) βρίσκεται στην εξουσία από το 1987, ύστερα από πραξικόπημα κατά το οποίο δολοφονήθηκε ο Τομάς Σανκαρά.
ΔιακυβέρνησηΤο Σύνταγμα της
2ας Ιουνίου του 1991 καθιέρωσε ημιπροεδρική κυβέρνηση με κοινοβούλιο (Assemblée). Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας εκλέγεται κάθε 5 χρόνια και μπορεί να διαλύσει το κοινοβούλιο.Η χώρα διαιρείται σε 13 διοικητικές περιφέρειες (regions), 45 επαρχίες (provinces) και 301 διαμερίσματα (departements). Οι περιφέρειες είναι:
Μπουκλ ντι Μουούν (Boucle du Mouhoun)
Κασάντ(Cascades)
Κεντρική
Κεντρική-ανατολική
Κεντρική-βόρεια
Κεντρική-δυτική
Κεντρική-νότια
Ανατολική
Οτ-Μπασέν (Hauts-Bassins)
Βόρεια
Κεντρικά Υψίπεδα (Plateau-Central)
Σαχέλ (Sahel)
Νοτια-δυτική
ΟικονομίαΗ Μπουρκίνα Φάσο είναι μία από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου. Η γεωργία απασχολεί το 80% περίπου του εργατικού δυναμικού. Η ανεργία έχει οδηγήσει σε μεγάλα μεταναστευτικά κύματα: π.χ. 3 εκατομμύρια κατοίκων ζουν στην
Ακτή του Ελεφαντοστού. Ένα μεγάλο μέρος της οικονομικής δραστηριότητας στηρίζεται στη διεθνή βοήθεια. Η χώρα δεν έχει συμπεριληφθεί στον κατάλογο με τους φορολογικούς παραδείσους, ωστόσο η Γερμανία διά του υπουργού Οικονομικών, Πέερ Στάινμπρουκ (Peer Steinbrueck) συνέκρινε τις πρακτικές αναφορικά με το τραπεζικό απόρρητο στο Λουξεμβούργο με την αφρικανική χώρα, η οποία διά του πρεσβευτή της, απαίτησε συγνώμη από τον υπουργό.
Δημογραφία
Ο πληθυσμός της χώρας (15.746.232, με βάση εκτιμήσεις του 2009) έχει πληγεί από το
AIDS. Ως αποτέλεσμα υπάρχει χαμηλό προσδόκιμο ζωής, υψηλή παιδική θνησιμότητα και χαμηλός δείκτης ανάπτυξης του πληθυσμού. Το προσδόκιμο ζωής στο σύνολο του πληθυσμού ήταν σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2009 τα 52,95 χρόνια (51,04 χρόνια οι άνδρες και 54,91 οι γυναίκες). Εκτός από παραδοσιακές Αφρικανικές θρησκείες στη χώρα υπάρχουν οπαδοί του Ισλάμ και του Χριστιανισμού. Η εκπαίδευση είναι δωρεάν αλλά όχι υποχρεωτική και μόνο το 29% των παιδιών σε ηλικία δημοτικού παίρνουν μια βασική εκπαίδευση. Οι θεσμοί ανώτερης εκπαίδευσης στη χώρα περιλαμβάνουν το Πανεπιστήμιο της Ουαγκαντούγκου και το Πολυτεχνικό Πανεπιστήμιο στη Μπόμπο-Ντιουλασσό (Bobo-Dioulasso).
ΜεταφορέςΗ οδήγηση γίνεται στα δεξιά.


Δήμητρα Σέττα