Στις όχθες του Αλφειού οι Καρβουνιάρηδες απο τους χρόνους πριν τα ομηρικά χρόνια στην Ηραία δεν σταμάτησαν να στήνουν το καμίνι με πουρνάρι απ' τα γύρω πυκνά δάση. Το ξυλοκάρβουνο που παρήγαγαν φορτωνόταν σε σχεδίες στον πλωτό τότε Αλφειό και κατέβαινε προς πώληση στις αγορές της Ίλιδος (Ηλείας).
Και σήμερα, όπως τα πανάρχαια χρόνια, οι καρβουνιάρηδες της Ηραίας αναλαμβάνουν να κόψουν το κατάλληλο ξύλο, ανανεώνοντας μ' αυτόν τον τρόπο τα δάση της περιοχής. Τα κομμένα ξύλα τα έφερναν με τρακτέρ στην περιοχή τους. Τα άφηναν να ξεραθούν καλά
Όταν όλα είναι έτοιμα, σωρεύουν τα ξύλα και τα στήνουν με τέχνη προσέχοντας ο αέρας να κυκλοφορεί ελεύθερα ανάμεσά τους. Κατόπιν τα καλύπτουν με άχυρα και κλαδιά. Το καμίνι καλύπτεται με χώμα από αργιλικά πετρώματα ώστε να σχηματιστεί αδιαπέραστη λάσπη Με τον τρόπο αυτό η φωτιά σιγοκαίει στο εσωτερικό του καμινιού προκαλώντας ατελή καύση στα ξύλα.
