Πολλές φορές, θες να πας να συναντήσεις τα όνειρά σου. Γι'αυτό και τρέχεις. Προσπαθείς να ξεφύγεις από την καθημερινότητα, για να πας στον ονειρικό σου κόσμο. Έτσι, έστω και για μερικά λεπτά. Απλά για να φύγεις μακριά.
Όταν ο άνθρωπος τρέχει, νιώθει ότι ελευθερώνεται. Γιατί άραγε; Φεύγει με ταχύτητα από αυτό που τον δεσμεύει. Νιώθει τον αέρα, το σύμβολο της απόλυτης ελευθερίας, που ταξιδεύει μόνο του όπου θελήσει, να τον μαστιγώνει ανελέητα, σα να του λέει, έλα και συ μαζί μου. Έτσι ο άνθρωπος τρέχει όλο και πιο γρήγορα, όλο και πιο γρήγορα, βγάζει φτερά στα πόδια του, ονειρεύεται ελάφια, λαχανιάζει μα συνεχίζει, με το σακάκι του να τον τραβάει πίσω, να το βγάζει για να ελευθερωθεί, με τον αέρα να του δίνει όλο και πιο μεγάλη ώθηση, θέλοντας ο άνθρωπος να αποδράσει, ξεπερνώντας τα ψυχικά του όρια, ξεπερνώντας τα φυσικά του όρια, φτάνοντας στο αποκορύφωμα της δύναμής του, εξαντλώντας κάθε απόθεμα ενέργειας, φτάνοντας στο ζενίθ των δυνατοτήτων του με αποτέλεσμα να πέσει στο τέλος, εξαντλημένος, και τελείως αποκαμωμένος, στο έδαφος, έχοντας πια, επιστρέψει στην πραγματικότητα. Όμως η εμπειρία που μόλις έζησε, θα του μείνει αξέχαστη, μιας και τα όνειρα, οι ελπίδες και οι αναμνήσεις δεν ξεχνιούνται ποτέ.........
