Το γλυκάνισο έχει μεγάλη ομοιότητα με το κώνειο . Η διαφορά του με το κώνειο είναι στη μυρωδιά του φυτού και στα λουλούδια του, τα οποία σχηματίζουν μπουκέτα και δίνουν καρπούς με σχήμα μικρών αβγών που στο εσωτερικό τους κρύβουν δύο χνουδωτούς σπόρους.
Οι ιδιότητες του
Οι καρποί του γλυκάνισου αλλάζουν όλες τις λειτουργίες του σώματος, ενεργοποιούν τις εκκρίσεις, βοηθουν την καρδιά, την αναπνοή, δυναμώνουν τον οργανισμό ώστε να αμύνεται στις αρρώστιες και βελτιώνουν τα νευρικά μας κύταρρα. Συνεπώς βοηθουν τον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό.
Το εκχύλισμα όμως των σπόρων είναι επικίνδυνο ναρκωτικό, γι' αυτό και πρέπει να καταναλώνεται με μεγάλη προσοχή.
Χρησιμοποιείται για:
• τη θεραπεία της επιληψίας.
• την αϋπνία.
• την παραγωγή περισσότερου μητρικού γάλακτος κατά το θηλασμό.
• την καταστροφή των βακτηριδίων του εντέρου και του στομάχου.
• την καταπράυνση του πόνου από κράμπες κατά τη διάρκεια της εμμηνορρυσίας.
• τη σταθεροποίηση του κύκλου.
Ήταν γνωστός από την αρχαιότητα, οι δε Αιγύπτιοι τον χρησιμοποιούσαν, μαζί με το κύμινο και τη ματζουράνα, για τη μουμιοποίηση των νεκρών.
Από εκείνα τα χρόνια άρχισε να χρησιμοποιείται στην ιατρική...
Ακόμη από την αρχαιότατη εποχή χρησιμοποιούσαν το γλυκάνισο για τον αρωματισμό διάφορων γλυκισμάτων και άρτων..
Το κυριότερο συστατικό του αιθέριου ελαίου το οποίο εξάγεται από τα σπέρματα είναι η ανηθόλη.
Σήμερα το αιθέριο έλαιο του γλυκάνισου θεωρείται διουριτικό, χωνευτικό, αποχρεμπτικό, σπασμολυτικό, γαλακτογόνο, τονωτικό και ισχυρό αντισφυσητικό.
Απαιτείται προσοχή στη δοσολογία.
